Marta jest zwyczajną uczennicą, z jednym wyjątkiem – razem z nielicznymi najlepszymi przyjaciółmi nie chodzi na lekcje religii. Czy to coś zmienia w życiu? Tak! Sami to wiecie, jeśli jesteście niereligijnymi uczniami, rodzicami, dziadkami itd. Jeśli nie jesteście – czas otworzyć oczy i dowiedzieć się, że dyskryminacja nieuczęszczających na katechezę dzieci istnieje! „Religia jest w stanie poróżnić nawet rodzinę i przyjaciół” twierdzi tata Marty. Czy ona sama wraz ze swoimi najbliższymi przyjaciółmi przezwyciężą to, prawdziwe, niestety, stwierdzenie? Na białej szkole spędzają z Martą czas przyjaciele, ale też czają się wrogowie. Marta, Helenka, Adam, Hans oraz kilka innych dziewcząt założą wspólny klub i razem stawią czoło nieoczekiwanym okolicznościom. Hanka i Szymon przyczynią się do sytuacji konfliktowych i to nie tylko skierowanych przeciw Marcie. Jak zareaguje pani Marzenka na nękanie słabszych? Jak pomoże dzieciakom w chwilach smutku i tęsknoty za domem? Zachęcam też do podziwiania jej stoickiego spokoju wobec niesnasek na tle wyznaniowym między dziećmi. Przyjaźń w „Marcie na białej szkole” nie jest bynajmniej oparta jedynie na niechodzeniu na religię, choć ten styl życia jednoczy czwórkę – Martę, Helenkę oraz Adama i Hansa, z których dwoje pochodzi z rodzin niewierzących. Rozmawiają czasem o swojej „inności” na tle klasy, na przykład, gdy ktoś nagle zmieni zdanie i nie chce iść na mszę. Albo gdy Hanka obraża Martę. Te typu sytuacje wzięte są z prawdziwego życia i stanowią dla uczniów duży stresujące, wierzcie mi! Dzieciaki wspierają się także w zupełnie zwyczajnych, typowych dla tego wieku momentach, cieszą się sukcesami, Marta zazdrości, pomaga (pośmiejcie się przy pakowaniu Helenkowej torby), śmieje się, płacze, złości się, lubi wszystko przemyśleć, czasem nawet ratuje trudne sytuacje. Sprawdźcie też, czy przypadkiem się nie zakocha?